Pająk czarna wdowa w obronie własnej używa śmiercionośnej broni. Jad czarnej wdowy jest 15-krotnie silniejszy od jadu grzechotnika. Ukąszenie samicy pająka wywołuje u człowieka silne bóle, skurcze mięśni, mdłości, a w końcu, jeśli nie poda się leków - śmierć. Samiec jest znacznie mniejszy niż samica i jego ukąszenie nie jest tak groźne, lecz dla drobnych ssaków śmiertelne. Dla rodzaju wdowa (Latrodectus) należy wiele gatunków pająków zamieszkujących różne rejony świata, lecz prawdziwe czarne wdowy (Latrodectus mactans) występują wyłącznie w Ameryce Północnej. Rozpiętość odnóży wynosi u nich zazwyczaj 2,5 cm, lecz u największych okazów może osiągnąć 6 cm. Pająki te nie są agresywne i starają się unikać konfliktów. Na ogół kryją się przy ziemi na łąkach i pastwiskach, albo w szczelinach i różnych zakamarkach w pobliżu siedzib ludzkich. Czarne wdowy zawleczono na ładowniach statków do różnych krajów poza naturalnym zasięgiem ich występowania.